– Masz dobry słuch – powiedział mi – ale nie uratuje cię przed tym. ” Uczynił to Kiejstut w istocie, powodowany w tym szlachetną obawą, aby – jak spółczesne świadectwo niemieckie prawi – „nie splamić swego imienia rycerskiego i nikogo ze swej rodziny nie robić wygnańcem z ojczyzny”. Urbanowej "czegoś się ręce trzęsły", w południe "wszystko jej z rąk leciało", wieczorem zaś "cała nic mogła". A l b i n na stronie Trzymaj się, Albinie! I czy głupiec ten, raz ażeby zdobyć odpowiednie stanowisko, a pani co tu robić? HELENA ( drwiąco) Sądzę, że przede wszystkim powinniśmy się zapytać naszych serc, czy one mogą sympatyzować z sobą. 131 Ziemia obiecana VII - Co się stało Morycowi dzisiaj? Parsknęła z cicha swym śmieszkiem niezrównanym i rozglądała się po wierzchołkach od- ległych drzew. W chatach słomą, a dalej w bezlesiu łodygami chwastów, kukuryzy i suszonym gnojem palą. Ojcze Stradomski, tyś pierwszy. Już ujarzmiliśmy wiatr, ciepło, światło, piorun. Za nim jechały, nucąc a zawodząc, druhny, goście, tłum ciekawy. Zachowałem się w sposób nietypowy i to cię zastanowiło. Mruknął na to stary sługa, usługujący do stołu, ja też zaraz pochwyciłem sposobność i rzekłem: – Hi, hi, hi! Nagle zdobył się na odwagę i podniósł oczy. Miażdżył je teraz póty, aż się klucz na poły we łbie wilczym nurzał. Jużci bez poratowania ich nie ma? Zbudził go ból piekący jak ogień. Teraz go ludziom pokazać nie śmie,takie się zrobiło poczwarne straszydło. - Widziałeś ty kiedy pana w swojej chacie? Wiosna stawała się coraz piękniejszą, strumienie w ogrodach miejskich mruczały, śród gęstej już zieleni; góry stroiły się codziennie w coraz gorętsze blaski; błękitna rzeka odbijała w przezroczystych falach niebo bez chmury i wieżyce świątyń, złotymi krzyżami wzbijające się pod obłoki. – odrzekł jeden ze szlachty – nie o własne gardła nam chodzi, nie o żony nasze i dzieci, ale drżymy na myśl o tych despektach, których obraz może doznać, jeżeli nieprzyjaciel twierdzę szturmem zdobędzie. Nie uronił ani jednej łzy: trzy dwadzieścia!